حضرت صادق علیه السلام فرمود: مردى نزد پیغمبر صلى الله علیه و آله آمد عرض كرد: اى رسول خدا من یك سوم صلواتم را براى شما قرار دهم ، نه بلكه نیمى از صلواتم را مخصوص شما گردانم ، نه بلكه تمامى آن را از آن شما گردانم ، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: در این صورت خرج و معونة دنیا آخرت تو كفایت شود، در این هنگام مردى عرضه داشت : خدا تو را نیكى دهد، چگونه دعایش را به او اختصاص مى دهد؟ امام صادق علیه السلام فرمود: چیزى از خدا نمى خواهد، مگر این كه قبل از آن بر محمد و آل محمد صلوات مى فرستد.

1400صلوات نذر حضرت باب الحوائج موسی بن جعفر (علیه السلام) برای برآورده شدن حوائج مشروعه بسیار موثر است. – این عمل بسیار مجرب است-

آیت‌الله اراكی رضوان‌الله تعالی علیه‌:

هرگاه مشكلی در زندگی برایم پیش می‌آید تسبیح بدست گرفته و صد بار صلوات می‌فرستم و آن مشكل حل می‌شود. البته این عمل را اغلب در مشكلات علمی استفاده كرده‌ام.

بسمه تعالی

 حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته
 5487کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد

ان السعید، کل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه
ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی

قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس
تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند 

حبب الی من دنیاکم ثلاث: تلاوة کتاب الله و انظر فی وجه رسول و الانفاق فی سبیل الله
از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا

فجعل الله...اطاعتنا نظاما للملة و امامتنا أمانا للفرقة
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

منبع : بحار الانوار

بسمه تعالی

از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده كه حضرت آدم به خدا از نفس شكایت كرد وحى آمد بگو:

امام باقر علیه السلام می فرماید:

 « أُوصیكَ بِخَمْس: إِنْ ظُلِمْتَ فَلا تَظْلِمْ وَ إِنْ خانُوكَ فَلا تَخُنْ، وَ إِنْ كُذِّبْتَ فَلا تَغْضَبْ، وَ إِنْ مُدِحْتَ فَلا تَفْرَحْ وَ إِنْ ذُمِمْتَ فَلا تَجْزَعْ » (بحار الانوار، ج75، ص162)

تو را به پنج چیز سفارش مى كنم:

1- اگر مورد ستم واقع شدى، ستم مكن؛

2ـ اگر به تو خیانت كردند، خیانت مكن؛

3ـ اگر تكذیبت كردند، خشمگین مشو؛

4ـ اگر مدحت كردند، شاد مشو؛

5ـ و اگر نكوهشت كردند بیتابى مكن .

منبع : سایت رادیو معارف

بسمه تعالی

حضرت علی( علیه السلام ) در پایان خطبه شعبانیه از پیامبر گرامی اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) سؤال نمود: که بهترین اعمال در ماه مبارک رمضان چیست؟ حضرت فرمود: بهترین اعمال دوری از معاصی خدای بزرگ است. آن گاه حضرت گریه کرد. علی ‹ علیه السّلام› پرسید چرا گریه می کنید؟! فرمودند، یا علی! گویا می بینم که در حال نماز ضربتی بر فرق مبارک تو می زنند و محاسن تو را با خون سرت خضاب می کنند. علی ‹ علیه السّلام› پرسید: آن زمان آیا دین من سالم است؟ فرمودند: آری، هر که تو را بکشد مرا کشته است و هر که تو را دشمن بدارد مرا دشمن داشته و … زیرا که تو از من هستی .

- قیل له ‏علیه السلام: فما الحلم؟ قال‏علیه السلام:" كظم الغیظ و ملك ‏النفس." ( تحف ‏العقول، ص 227)

از حضرت امام حسن‏ علیه السلام پرسیده شد كه بردبارى یعنى چه؟ فرمودند: بردبارى عبارت از فرو بردن خشم و اختیار نفس را داشتن .

2- قیل له ‏علیه السلام: فما الشرف؟ قال‏علیه السلام: اصطناع العشیرة؟ و حمل الجریرة. ( تحف‏العقول، ص 227)

از حضرت پرسیده شده بزرگوارى چیست؟  فرمودند: احسان‏ به قبیله و تبار و تحمل خسارت و جرم آنها.

3- قیل له ‏علیه السلام: فما المروة؟ قال‏علیه السلام: حفظ الدین، و اعزازالنفس، و لین الكنف، و تعهد الصنیعة، و اداء الحقوق، و التحبب الى الناس. ( تحف‏العقول، ص 227)

از امام‏علیه السلام پرسیده شد كه جوانمردى یعنى چه؟ فرمودند: جوانمردى عبارت است از حراست دین، و عزت نفس، و با نرمش برخورد نمودن و بررسى عملكرد خویش، و پرداخت ‏حقوق و دوستى نمودن با مردم .

4- قیل له ‏علیه السلام: فما الكرم؟ قال‏علیه السلام: الابتداء بالعطیة قبل ‏المسئلة و اطعام الطعام فى المحل.

از امام حسن‏علیه السلام معناى كرامت و بزرگ ‏منشى را پرسیدند؟ فرمودند: بخشش پیش از خواهش و اطعام در هنگام قحطى .

5- قال امام المجتبى‏علیه السلام: اعلموا ان الله لم یخلقكم عبثا و لیس بتارككم سدى، كتب آجالكم و قسم بینكم معائشكم‏ لیعرف كل ذى لب منزلته و ان ما قدر له و ما صرف عنه‏ فلن یصیبه. ( تحف‏العقول، ص 234)

امام ‏علیه السلام فرمودند: «اى بندگان خدا» بدانید كه خداوند شما را بیهوده نیافریده است، و به حال خود رها ننموده، مدت عمرتان ‏را نوشته، و روزى شما را بینتان تقسیم نموده تا هر خردمندى‏ قدر و ارزش خود را بداند و بفهمد جز آنچه مقدر شده هرگز به‏ او نمى‏رسد.

6- قال الامام المجتبى‏ علیه السلام: قد كفاكم مؤونة الدنیا و فرغكم ‏لعبادته و حثكم على الشكر وافترض علیكم الذكر واوصاكم بالتقوى. ( تحف‏العقول، ص 234)

امام مجتبى‏علیه السلام فرموده است: به تحقیق خداوند روزى شما را بر عهده گرفته است، و شما را براى بندگى فراغت‏ بخشیده و به‏ شكرگزارى تشویق نموده است و نماز را بر شما واجب فرموده‏ و به پرهیزكارى توصیه فرموده است.

7- قال علیه السلام: والتقوى باب كل توبة و راس كل حكمة و شرف ‏كل عمل. بالتقوى فاز من فاز من المتقین. ( تحف‏العقول، ص 234)

امام مجتبى‏علیه السلام فرموده است: پرهیزكارى در بازگشت « به ‏سوى خدا» و سر رشته هر حكمت، و شرافت هر كار است، وهر كس از پرهیزكاران به كامیابى رسید به وسیله تقوا بوده ‏است.

اِذا اَقبَلَتِ الدُنیا عَلی اَحَدٍ،
اَعارَتهُ مَحاسِنَ غَیرِهِ!

و اِذا اَدبَرَت عَنه،
سَلَبَتهُ مَحاسِنَ نَفسِه!‌

***

حکمت ٩ نهج البلاغه‌ی امیر علیه‌السلام

***

آن وقتی که دنیا به کسی روی آورد،
خوبی‌های سایرین را هم به او عاریت می‌دهند،

حکمتهای نهج البلاغه

حکمت 182 شناخت جایگاه سخن و سکوت (اخلاقى) و درود خدا بر او،  امام علی (علیه السلام) فرمود: آنجا که باید سخن درست گفت، در خاموشى خیرى نیست، چنانکه در سخن نا آگاهانه نیز خیرى نخواهد بود.

حکمت 188 ضرورت حق گرایى (اخلاقى، اعتقادى) و درود خدا بر او، امام علی (علیه السلام ) فرمود: هر کس که با حق در آویزد نابود می ‏گردد.

حکمت 170 ضرورت ترک گناه (اخلاقى) و درود خدا بر او،  امام علی (علیه السلام ) فرمود : ترک گناه آسان‏تر از در خواست توبه است.

حق خدای بزرگ بر تو این است که تنها او را پرستش کنی و چیزی را شریک او به شمار نیاوری .

پس هر گاه از روی اخلاص و صفای باطن چنین کنی خدای سبحان بر خود لازم میداند که امر دنیا و آخرتت را کفایت کند.

و حق نفست بر تو این است که آن را در راه فرمانبرداری از خدای عزوجل به کار وا داری و وحق زبان این است که او را بزرگتر و شریف تر از آن بدانی که ناسزا گوید و او را به خیر و ترک سخنان زائد و بی فائده و نیکی به مردم و گفتار نیک درباره مردم عادت دهی.